Zioła były najczęściej stosowanymi lekami przed pojawieniem się narkotyków. Cóż, mogą służyć Ci dzisiaj równie dobrze jak w przeszłości.
Istnieją tysiące roślin i każda z nich może służyć celom leczniczym. Wiadomo, że niektóre są nieco lepsze od innych i mogą niezawodnie zapewnić ulgę w wielu powszechnych dolegliwościach.
Tutaj omówimy zastosowania i zalety 10 ważnych ziół i roślin leczniczych, z których wiele możesz uprawiać samodzielnie, aby mieć je zawsze pod ręką.
1. Aloes
Aloes to sukulent znany ze swoich właściwości łagodzących, szczególnie w leczeniu schorzeń skóry, takich jak oparzenia, wysypki, skaleczenia i otarcia, ale także w przypadku poważniejszych schorzeń skóry, takich jak łuszczyca.
Mam w domu setki roślin aloesu i codziennie zbieram je do stosowania miejscowego na skórę, a także do jedzenia. To jedna z moich roślin leczniczych.
W jednym badaniu na zwierzętach ekstrakt etanolowy z żelu Aloe Vera miał ogólną skuteczność przeciwłuszczycową wynoszącą 81,9%. Jego zdolność do gojenia się ran wynika z właściwości żelu dezynfekujących, antybakteryjnych, przeciwwirusowych, przeciwgrzybiczych, antybiotykowych i przeciwbakteryjnych.
Właściwości związane ze składnikiem aktywnym zwanym glukomannanem pomagają również przyspieszyć gojenie się ran i wzrost komórek skóry. Jako adaptogen, żel Aloe Vera może być również stosowany wewnętrznie, aby pomóc organizmowi przystosować się do stresu.
Aloes zawiera około 75 potencjalnie aktywnych składników, takich jak lignina, saponiny, kwasy salicylowe i 12 antrachinonów (składniki fenolowe, tradycyjnie zwane środkami przeczyszczającymi). Zawiera także kampesterol, β-sitosterol i lupeol oraz hormony auksyny i gibereliny, które wspomagają gojenie się ran i mają działanie przeciwzapalne.
Miąższ zawiera większość składników leczniczych, a mianowicie polisacharydy, takie jak mannoza (świetna dla zdrowia jelit i wsparcia odporności), niezbędne aminokwasy, których organizm potrzebuje, ale nie jest w stanie wyprodukować, przeciwutleniacze polifenolowe, sterole (cenne aminokwasy), witaminy i minerały.
Chociaż żel Aloe Vera można kupić w większości sklepów ze zdrową żywnością i aptekach, własna uprawa sprawi, że świeży aloes będzie zawsze pod ręką, gdy pojawi się skaleczenie, zadrapanie lub zaostrzenie łuszczycy.
Do celów leczniczych koniecznie wybieraj gatunki aloesu o grubych, „mięsistych” liściach. Dobrym wyborem i jednym z najpopularniejszych jest gatunek Aloe Barbadensis Miller. Podczas zbioru wybierz zewnętrzny, dojrzały liść i odetnij go ostrym nożem jak najbliżej dołu. Usuń kolce po bokach, siekając.
Do użytku zewnętrznego – wystarczy odciąć kawałek o długości od 2,5 do 5 centymetrów, następnie przeciąć go na środku, aby odsłonić żel i nałożyć bezpośrednio na skórę.
Oprócz łagodzenia oparzeń, także tych posłonecznych, czy skaleczeń i otarć, świetnie sprawdza się również jako płyn po goleniu dla mężczyzn. Na oparzenia słoneczne najskuteczniejszym środkiem, jaki znam, jest świeży żel aloesowy, który działa również zapobiegawczo.
Do użytku wewnętrznego – jeśli masz zamiar go zjeść, możesz za pomocą obieraczki do ziemniaków zeskrobać zewnętrzną skórkę, następnie zeskrob żel i przełóż go do szklanego pojemnika.
Lubię mieszać moje z odrobiną soku z limonki. Wystarczy zmiksować blenderem ręcznym, a otrzymasz pyszny, wzmacniający odporność napój aloesowy.
Chociaż świeży aloes jest bardzo bezpieczny, nie należy go stosować wewnętrznie ani zewnętrznie, jeśli jesteś na niego uczulony. Jeśli nie jesteś pewien, wykonaj test na małym kawałku skóry i poczekaj, aż pojawią się objawy reakcji alergicznej.
2. Trawa cytrynowa
Trawa cytrynowa, roślina znana z charakterystycznego cytrynowego smaku i cytrusowego aromatu, była tradycyjnie stosowana w leczeniu bólów brzucha, wysokiego ciśnienia krwi, przeziębień, skurczów, bólu i wymiotów.
Według Organic Facts zalety trawy cytrynowej obejmują:
„Pomoc w bezsenności, problemach żołądkowych, zaburzeniach układu oddechowego, gorączce, bólu, obrzękach i infekcjach. Przeciwutleniające działanie tej rośliny wspiera układ odpornościowy i chroni przed gronkowcem złocistym, który jest odporny na antybiotyki.
Pomaga nawet w utrzymaniu optymalnego poziomu cholesterolu, leczeniu cukrzycy typu 2 i przyczynia się do zdrowej skóry. Jest szeroko stosowany w aromaterapii i pomaga zwalczać zmęczenie, niepokój i nieprzyjemny zapach ciała.
Najczęściej stosowanymi częściami są liście i wyekstrahowany olejek eteryczny. W zależności od postaci można go stosować doustnie, miejscowo lub wdychać (w aromaterapii) w następujących schorzeniach:
1. Rozpylenie kilku kropli olejku z trawy cytrynowej łagodzi stres, niepokój, drażliwość i bezsenność.
2. Zaaplikowanie kilku kropli olejku eterycznego (rozcieńczonego innym olejem nośnym – oliwkowym, kokosowym itp.) na odpowiednie miejsce lub spryskanie w ramach zabiegu aromaterapeutycznego rozluźni i wzmocni mięśnie, złagodzi bóle mięśni, bóle menstruacyjne i bóle głowy .
3. Wymieszanie olejku eterycznego z 2 łyżkami gorącej soli (sól epsom – siarczan magnezu) w misce z ciepłą wodą doda energii zmęczonym stopom – możesz też przygotować własny olejek do masażu stóp, mieszając rozcieńczony olejek z trawy cytrynowej z odrobiną olejku nośnego, na przykład kokosowy, a według uznania możesz dodać inne olejki eteryczne, na przykład migdałowy, geranium i drzewo sandałowe.
4. Stosując niewielką ilość rozcieńczonego olejku eterycznego, można leczyć skaleczenia i zadrapania – olejek z trawy cytrynowej działa antybiofilmowo przeciwko gronkowcom złocistym i zatrzymuje rozwój bakterii w organizmie.
5. Picie herbaty z trawy cytrynowej lub wody, w której się ją namoczyło, leczy problemy żołądkowo-jelitowe – olejek z trawy cytrynowej działa przeciw wrzodom, pobudza trawienie i pomaga regulować pracę jelit.
6. Wypicie przed snem szklanki herbaty lub wody z dodatkiem trawy cytrynowej poprawia sen.
7. Powierzchniowa aplikacja rozcieńczonego olejku eterycznego lub wdychanie aromatu poprzez jego rozpylenie, wypicie herbaty z trawy cytrynowej lub wody wzbogaconej trawą cytrynową łagodzi bóle głowy, bóle mięśni i stawów, skurcze i skręcenia mięśni.
8. Picie herbaty z trawy cytrynowej lub wody wzbogaconej trawą cytrynową poprawia wrażliwość na insulinę – wykazano, że cytral zawarty w trawie cytrynowej reguluje poziom glukozy we krwi i poprawia wrażliwość na insulinę.
A badania wykazały, że zawartość cytralu w naparach i naparach jest taka sama jak w świeżej trawie cytrynowej. Herbata to w zasadzie słaby napar. Możesz także przygotować własny napar z trawy cytrynowej. Aby uzyskać podstawowe instrukcje, odwiedź Akademię Ziołową .
Należy jednak pamiętać, że olejek z trawy cytrynowej, który może powodować obniżenie poziomu glukozy we krwi, może nie być odpowiedni dla osób przyjmujących doustne leki na cukrzycę lub nadciśnienie. Zachowaj szczególną ostrożność, jeśli zdiagnozowano u Ciebie cukrzycę lub hipoglikemię albo jeśli ktoś w Twojej rodzinie cierpi na te schorzenia.
9. Możesz leczyć przetłuszczające się włosy, wmasowując w skórę głowy kilka kropli rozcieńczonego olejku eterycznego. Pozostaw na 15 minut, a następnie spłucz włosy jak zwykle.
10. Rozcieńczony olejek eteryczny o właściwościach przeciwgrzybiczych i antybakteryjnych może być stosowany jako naturalny dezodorant, który w naturalny sposób tłumi nieprzyjemny zapach ciała.
3. Mniszek lekarski
Mniszek lekarski zawiera witaminy A, B, C i D i może być stosowany jako lek na gorączkę, ropne wrzody, biegunkę i cukrzycę.
Herbata z liści mniszka lekarskiego ma właściwości moczopędne, łagodne przeczyszczające i trawienne, natomiast herbata z korzenia mniszka lekarskiego pomaga w detoksykacji i może złagodzić problemy z wątrobą, pęcherzykiem żółciowym i prostatą.
Korzeń mniszka lekarskiego działa również przeciwreumatycznie i może pomóc w rozpuszczeniu kamieni moczowych. Liście mniszka lekarskiego zbiera się zwykle wiosną, a korzenie często jesienią lub zimą, ponieważ w tych porach roku są uważane za słodsze.
Ponieważ wszędzie jest wystarczająco dużo mleczy, a ich uprawa jest niezwykle łatwa, możesz z łatwością zebrać je na herbatę z własnymi, świeżymi składnikami. Możesz też kupić torebki herbaty wykonane z suszonych organicznych korzeni lub liści mniszka lekarskiego.
Chociaż spożywanie herbaty z mniszka lekarskiego jest ogólnie uważane za bezpieczne, może powodować reakcje alergiczne, takie jak swędzenie, wysypka i katar u osób uczulonych na ambrozję i inne podobne rośliny, takie jak rumianek, chryzantemy i nagietek.
4. Mędrzec
Szałwia jest stosowana w lecznictwie od tysięcy lat i może poszczycić się długą listą potencjalnych korzyści zdrowotnych, takich jak:
1. Wspomaga trawienie – kwas rozmarynowy zawarty w szałwii działa przeciwzapalnie, łagodzi żołądek i zapobiega skurczom żołądka. Szałwia może pomóc zmniejszyć częstość występowania biegunki i zapalenia żołądka.
Badania in vitro i badania na zwierzętach potwierdziły, że niektóre rodzaje szałwii zawierają składniki aktywne, które, jak wykazano, poprawiają funkcje poznawcze i chronią przed chorobami neurodegeneracyjnymi, takimi jak choroba Alzheimera i inne rodzaje demencji .
2. Poprawia zdrowie kości – szałwia zawiera wyjątkową ilość witaminy K, która wraz z dużą zawartością wapnia przyczynia się do mocnych kości i zębów.
3. Pomaga w leczeniu cukrzycy – szałwia zawiera składniki, o których wiadomo, że działają podobnie do leków powszechnie przepisywanych na cukrzycę.
Wydaje się więc, że reguluje i hamuje uwalnianie glukozy przechowywanej w wątrobie, co równoważy poziom cukru we krwi, pomagając zapobiegać cukrzycy typu 2 lub pomagając w leczeniu istniejącej choroby.
Autorzy badania opublikowanego w British Journal of Nutrition stwierdzili:
„Jej wpływ na poziom glukozy na czczo… i działanie podobne do metforminy… sugerują, że szałwia może być przydatna w zapobieganiu cukrzycy typu 2 poprzez obniżenie poziomu cukru we krwi u osób z grupy ryzyka”.
4. Wpływa na zdrową skórę – dzięki licznym właściwościom przeciwutleniającym szałwia skutecznie zwalcza oznaki starzenia, takie jak plamy starcze, drobne linie i zmarszczki.
Te przeciwutleniacze chronią przed wolnymi rodnikami, o których wiadomo, że uszkadzają komórki skóry i powodują przedwczesne starzenie się.
Niektórzy uznali za pomocne stosowanie szałwii jako nalewki lub maści do stosowania miejscowego w leczeniu chorób skóry, takich jak trądzik, egzema i łuszczyca .
5. Zwiększa odporność – Naukowcy sugerują, że szałwia ma właściwości antybakteryjne; stosowany w postaci olejku eterycznego skutecznie hamuje rozwój bakterii, takich jak Staphylococcus aureus.
Ponadto szałwia jest naturalnym środkiem wykrztuśnym i jest przydatna w usuwaniu śluzu i łagodzeniu kaszlu. Następnym razem, gdy będziesz przeziębiony, rozważ dodanie kropli olejku eterycznego do filiżanki herbaty lub gorącej wody.
6. Leczy stany zapalne – Związki przeciwutleniające zawarte w szałwii mogą pomóc zneutralizować wolne rodniki i zapobiec tworzeniu przez nie stresu oksydacyjnego w organizmie.
Szałwia jest skuteczna w leczeniu stanów zapalnych mózgu, serca, stawów, mięśni, układów narządów i skóry. Aby złagodzić stany zapalne, należy żuć świeże liście szałwii, pić napar z szałwii lub stosować nalewkę z szałwii.
7. Łagodzi ból – olejek szałwiowy można stosować do kąpieli lub jako część olejku do masażu, aby pomóc rozluźnić mięśnie.
W połączeniu z olejem nośnym i nałożonym na podbrzusze, olejek z szałwii muszkatołowej może również pomóc złagodzić skurcze i ból menstruacyjny.
5. Rumianek
Rumianek jest jednym z najlepszych źródeł apigeniny polifenolowej, silnego inhibitora enzymu na powierzchni komórek zwanego CD38. Chociaż CD38 jest przydatny dla układu odpornościowego, jest także dużym konsumentem NAD+, najważniejszego koenzymu w organizmie.
Potrzebujesz NAD+, aby odżywić inny enzym, zwany PARP, który pomaga naprawić uszkodzone DNA.
Kiedy jesteś regularnie narażony na działanie pól elektromagnetycznych, PARP jest regularnie aktywowany i zużywa NAD+, co jest jednym z powodów, dla których większość z nas ma go tak mało, poza faktem, że ma on tendencję do zmniejszania się wraz z wiekiem.
Kiedy NAD+ spada, PARP nie działa i nie naprawiasz uszkodzonego DNA. Jest to jeden z powodów, dla których zwracam uwagę na utrzymanie wysokiego poziomu NAD+ i dlatego każdego wieczoru stosuję rumianek.
Ponadto kwiaty rumianku (rumianku) zawierają olejki eteryczne, o których mówi się, że odpowiadają za większość jego dobroczynnych właściwości, do których zalicza się zdolność do:
- uspokajają nerwy, sprzyjają ogólnemu relaksowi, łagodzą stres i radzą sobie z bezsennością
- zmniejszyć alergie, stany zapalne i infekcje
- złagodzić skurcze mięśni
- przynoszą ulgę przy rozstroju żołądka i wzdęciach
- łagodzi problemy żołądkowe, zapalenie błony śluzowej żołądka, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, chorobę uchyłkową, chorobę Leśniowskiego-Crohna i zespół jelita drażliwego
Rumianku nie powinny stosować osoby uczulone na stokrotki, astry, chryzantemy i nagietki.
Wiadomo również, że rumianek wchodzi w interakcje z niektórymi lekami i substancjami, dlatego należy zachować ostrożność, jeśli zażywasz leki na krzepnięcie krwi, leki przeciwpłytkowe, leki na ciśnienie krwi, cukrzycę, leki uspokajające, leki rozkładane przez wątrobę, takie jak statyny i leki przeciwgrzybicze.
6. Echinacea
Przed odkryciem antybiotyków echinaceę stosowano jako panaceum na różne infekcje i urazy, w tym malarię, szkarlatynę i kiłę. Rdzenni Amerykanie używali echinacei do leczenia przeziębień już wieki temu.
Dziś jest powszechnie używany do:
Wsparcie układu odpornościowego – Składniki echinacei mogą pomóc poprawić układ odpornościowy. W badaniu opublikowanym w czasopiśmie Integrative Cancer Treatments wykazano, że echinacea, przyjęta wkrótce po wystąpieniu objawów, pomaga zmniejszyć nasilenie i czas trwania przeziębienia.
Ale jeśli zażyjesz echinaceę kilka dni po przeziębieniu, nie będzie to miało większego efektu.
Zwalcza bakterie i wirusy – Echinacea zawiera składnik zwany echinaceiną, który może pomóc w walce z infekcjami bakteryjnymi i wirusowymi.
Według badań w Pharmaceutical Biology echinacea wykazała właściwości przeciwdrobnoustrojowe i jest skuteczna przeciwko 15 różnym bakteriom chorobotwórczym i dwóm patogennym grzybom.
Przyspiesza gojenie się ran – zastosowana na ranę echinacea może przyspieszyć powstawanie nowych komórek skóry, a jej właściwości antybakteryjne pomagają zapobiegać infekcjom.
Według badań opublikowanych w Journal of Ethnopharmacology składnikiem odpowiedzialnym za gojenie się ran jest echinakozyd, obecny w różnych odmianach kwiatu.
Jednym z najprostszych sposobów czerpania korzyści z echinacei jest przygotowanie domowej herbaty poprzez powolne gotowanie ćwierć szklanki suszonych kwiatów echinacei w 1/4 litra przefiltrowanej wody przez 15 minut.
7. Ashwagandha
Ashwagandha (również ashwagandha; Withania somnifera – Withania środek odurzający), znana jako roślina uniwersalna i „odmładzająca”, stosowana jest w starożytnej medycynie ajurwedyjskiej i chińskiej od tysięcy lat.
Jest to potężna roślina adaptogenna, co oznacza, że pomaga organizmowi radzić sobie ze stresem i przystosowywać się do niego, równoważąc układ odpornościowy, metabolizm i układ hormonalny.
Ashwagandha ma również naturalne właściwości przeciwbólowe (przeciwbólowe), które mogą pomóc zwiększyć siłę fizyczną, a jej działanie odmładzające może korzystnie wpływać na ogólny stan zdrowia, jeśli jest regularnie stosowana. Aktywnymi składnikami, które nadają Ashwagandha wiele ze swoich skutecznych właściwości, są flawonoidy i inne związki.
W jednym badaniu bioaktywne witanolidy – naturalnie występujące steroidy – w Ashwagandha zidentyfikowano jako środki hamujące szlaki odpowiedzialne za kilka chorób zapalnych, takich jak zapalenie stawów, astma, nadciśnienie, osteoporoza i rak.
Witanolidy w Ashwagandha mają również właściwości immunomodulujące, określane jako substancje, które mogą stymulować lub tłumić układ odpornościowy, aby pomóc w walce z infekcjami, rakiem i innymi chorobami.
Jeden z alkaloidów Ashwagandhy, zwany somniferyną, pomaga zrelaksować się i zapewnić głęboki sen. Badanie przeprowadzone na japońskim uniwersytecie w Tsukuba wykazało, że może złagodzić bezsenność i zespół niespokojnych nóg.
Jako adaptogen, Ashwagandha jest często stosowana w celu wspierania zdrowej funkcji nadnerczy, na którą może niekorzystnie wpływać ciągły stres, zarówno fizyczny, jak i psychiczny.
Badania pokazują, że korzeń obniża poziom kortyzolu, przywraca wrażliwość na insulinę i pomaga ustabilizować nastrój. Ashwagandha wspiera również zdrowie seksualne i reprodukcyjne zarówno u mężczyzn, jak i kobiet i może być stosowana w celu zwiększenia libido.
Wykazano, że u mężczyzn cierpiących na niepłodność ashwagandha równoważy poziom hormonu luteinizującego, który wpływa na funkcjonowanie narządów rozrodczych zarówno u mężczyzn, jak i kobiet.
Wykazano, że poprawia jakość nasienia u niepłodnych mężczyzn, częściowo poprzez tłumienie reaktywnych form tlenu i poprawę stężenia niezbędnych metali, takich jak poziom cynku, żelaza i miedzi. Inne badania sugerują, że ashwagandha poprawia jakość nasienia poprzez regulację ważnych hormonów rozrodczych.
Ashwagandha może również pomóc w zwiększeniu poziomu testosteronu u mężczyzn, co może mieć korzystny wpływ na libido i sprawność seksualną.
Wykazano, że ashwagandha poprawia pobudzenie, nawilżenie, orgazm i ogólną satysfakcję seksualną u zdrowych kobiet. Ponadto wykazano, że zdolność Ashwagandhy do przywracania równowagi hormonalnej (szczególnie hormonów tarczycy, estrogenu i progesteronu) łagodzi zespół policystycznych jajników i łagodzi objawy menopauzy.
Ashwagandha ma również właściwości przeciwnowotworowe i krwiotwórcze oraz korzystnie wpływa na układ krążeniowo-oddechowy, hormonalny i centralny układ nerwowy, a wszystko to przy niewielkiej lub żadnej toksyczności.
Ashwagandha jest przeciwwskazana u kobiet w ciąży (nie powinny jej stosować), ponieważ może spowodować poronienie; u kobiet karmiących piersią, ponieważ może to mieć wpływ na ich dziecko; oraz u osób przyjmujących leki uspokajające, ponieważ ashwagandha może nasilać działanie uspokajające.
Ponadto, chociaż Ashwagandha wydaje się być korzystna w przypadku problemów z tarczycą, należy zachować ostrożność, jeśli masz jakiekolwiek zaburzenia tarczycy i porozmawiać ze swoim lekarzem, ponieważ może być konieczne dostosowanie przyjmowanych leków.
8. Olej CBD i olej konopny
Korzyści lecznicze kannabidiolu (CBD) są obecnie coraz bardziej doceniane i wiemy, że organizm ludzki wytwarza endogenne kannabinoidy i że układ endokannabinoidowy (ECS) odgrywa ważną rolę w zdrowiu człowieka, regulując homeostazę między układami organizmu, takimi jak oddechowy, trawienny , odpornościowy i sercowo-naczyniowy.
Według Projektu CBD uważa się, że CBD poprawia co najmniej 50 schorzeń, takich jak:
- ból, drgawki
- skurcze mięśni
- rozstrój żołądka związany z chemioterapią
- zaburzenia trawienne
- zwyrodnieniowe choroby neurologiczne, takie jak stwardnienie rozsiane i choroba Parkinsona
- zaburzenia nastroju
- Lęk
- zespołu stresu pourazowego
- wysokie ciśnienie krwi
CBD nie jest psychoaktywne, nie uzależnia, nie odurza i nie powoduje żadnych niebezpiecznych skutków ubocznych.
Istnieje również niewiele doniesień o negatywnych konsekwencjach społecznych lub zdrowotnych w stanach, w których CBD zaczęło stawać się głównym nurtem. W rzeczywistości wykazano, że CBD przynosi cenne korzyści osobom zmagającym się z uzależnieniem od opiatów.
Endogenna produkcja kannabinoidów spada wraz z wiekiem i według dietetyka klinicznego i eksperta w dziedzinie fitokannabinoidów Carla Germana niedobór endokannabinoidów stwierdzono u osób cierpiących na migreny, fibromialgię, zespół jelita drażliwego, stany zapalne i neurologiczne oraz szereg schorzeń opornych na leczenie.
Badanie opublikowane w czasopiśmie Translational Psychiatry wykazało również, że niski poziom anandamidu (jednego z endokannabinoidów naturalnie wytwarzanych przez organizm) jest statystycznie pozytywnym czynnikiem prognostycznym lęku wywołanego stresem.
Według Germana jednym z najlepszych i najzdrowszych wyborów może być stosowanie konopi zamiast izolowanego oleju CBD (pochodzącego z konopi lub marihuany).
Powodem tego jest to, że CBD jest tylko jednym z ponad 100 różnych fitokannabinoidów występujących w konopiach i jest prawdopodobne, że ich synergiczne działanie przyniesie lepsze rezultaty. Innym powodem jest fakt, że Słowacja pozostaje ostatnim krajem UE, w którym substancja CBD jest nadal zakazana i dlatego nie można jeszcze sprzedawać czystych olejków CBD.
Ponadto, zdaniem Germana, samo CBD nie jest w stanie w pełni utrzymać układu endokannabinoidowego organizmu. Potrzebujesz także innych fitokannabinoidów i terpenów, które uzupełniają się fitokannabinoidami. Dlatego cały olej konopny jest lepszy.
W przeszłości, przed podpisaniem nowej ustawy Farm Bill legalizującej uprawę konopi w USA, liście, kwiaty i pąki konopi nie mogły być wykorzystywane do produkcji oleju konopnego bogatego w CBD. Olejek trzeba było pobierać wyłącznie z łodygi rośliny – części o niższym stężeniu.
Po przyjęciu nowego prawa (w USA) można wykorzystywać wszystkie części rośliny, co sprawi, że produkcja będzie łatwiejsza i bardziej ekonomiczna, ponieważ kannabinoidy występują w większych stężeniach w liściach, kwiatach i pąkach.
Chociaż z surowej, nieprzetworzonej rośliny można wyciskać sok, przetwarzanie zmienia kannabinoidy w bardziej użyteczne formy. Germano daje następującą radę:
„Możesz wziąć liść, kwiat i pączek, aby je przetworzyć. Można je mieszać i przechowywać w lodówce. Po jednym lub dwóch dniach wystawienia na działanie ciepła, powietrza, światła i wilgoci ulega częściowej dekarboksylacji i odniesiesz z tego większe korzyści… Na zdrowy napój ziołowy potrzeba około 30 do 60 gramów świeżej rośliny.
9. Oset Mariacki
Chociaż większość ludzi uważa ostropest plamisty za nieprzyjemny chwast, w rzeczywistości ma on niezwykłe właściwości lecznicze, które sprawiają, że warto go mieć przy sobie.
Ostropest plamisty jest ceniony od wieków, szczególnie ze względu na swoje właściwości przeciwzapalne, przeciwutleniające i przeciwwirusowe. Jest również bardzo ceniony jako tonik na wątrobę, ponieważ zawiera dużą ilość substancji chemicznej zwanej sylimaryną. Sylimaryna to grupa flawonoidów, które pomagają w naprawie komórek wątroby uszkodzonych przez toksyczne substancje.
Jako taki znacznie poprawia ogólne funkcjonowanie wątroby, ze szczególnymi zastosowaniami związanymi z marskością wątroby, przewlekłym zapaleniem wątroby i wątrobą uszkodzoną przez alkohol i inne środki odurzające.
Wykazano również, że sylimaryna zapobiega kamieniom żółciowym, poprawia zdrowie prostaty i leczy raka prostaty.
Pod kierunkiem lekarza możesz rozważyć dodanie ostropestu plamistego do swojej diety, jeśli masz problemy z wątrobą, takie jak marskość, zapalenie wątroby, żółtaczka i niealkoholowa stłuszczeniowa choroba wątroby.
Sylimaryna aktywuje także kinazę białkową aktywowaną AMP (AMPK), enzym znajdujący się wewnątrz komórek, który odgrywa ważną rolę w metabolizmie, homeostazie energetycznej i naprawie komórek. Hamuje także aktywację docelowej kinazy rapamycyny ( mTOR ) u ssaków, która przewlekle aktywowana może zwiększać ryzyko raka.
Chociaż wszystkie części ostropestu plamistego są jadalne, sylimarynę można znaleźć tylko w nasionach. W każdym razie, jeśli nie możesz samodzielnie uprawiać ostropestu plamistego, bardzo wysokiej jakości i niedrogi organiczny ostropest plamisty jest łatwo dostępny w lokalnym sklepie ze zdrową żywnością.
Oto kilka sposobów na włączenie tej wyjątkowej rośliny do swojej diety:
Sproszkowane – za pomocą moździerza i tłuczka rozdrobnij nasiona ostropestu plamistego na proszek, który można dodać do zup, frytek i innych potraw.
Sałatki – ponieważ jadalna jest cała roślina, można dodawać do sałatek kwiaty, liście, korzenie i łodygi ostropestu plamistego lub dodawać je do gotowanych potraw.
Koktajle – aby przygotować smoothie dla zdrowej wątroby, należy pozostawić 2 łyżki nasion ostropestu plamistego na noc w przefiltrowanej wodzie; każdego ranka do blendera włóż ostropest plamisty (wraz z wodą, w której się moczył), 1 szklankę soku z cytryny, jedną trzecią szklanki jagód janowca i 1,5 szklanki lodu i zmiksuj.
Coś do jedzenia – choć nasiona ostropestu plamistego mogą mieć nieco specyficzny smak, można je jeść na sucho.
Herbata – rozgnieć nasiona ostropestu plamistego lub liście, albo oba razem i przygotuj słabą mieszankę herbacianą, którą możesz zalać gorącą wodą; dodaj wybrany zdrowy słodzik, aby złagodzić lekko gorzki smak, lub dodaj torebkę herbaty miętowej, aby uzyskać inne doznania smakowe.
10. Tulasi
Tulsi, znana również jako święta bazylia (O cimum sanctum) , to zioło ajurwedyjskie uważane za bardzo ważne w Indiach.
Podobnie jak Ashwagandha, jest silnym adaptogenem o właściwościach antybakteryjnych, przeciwgrzybiczych, przeciwzapalnych, przeciwbólowych, adaptogennych i wielu innych. Obecnie dostępnych jest wiele produktów tulsi, takich jak herbata, pigułki, proszek, ekstrakty i olejek tulsi.
Oprócz wielu korzyści, Tulasi może pomóc w następujących przypadkach:
1. Utrzymuj poziom glukozy we krwi – tulasi ma działanie hipoglikemiczne i hipolipidemiczne, co może być korzystne dla diabetyków.
Jedno z badań wykazało, że po podaniu sproszkowanych liści tulasi szczurom z cukrzycą doświadczyło „znaczącego zmniejszenia poziomu cukru we krwi na czczo, kwasu uronowego, całkowitych aminokwasów, całkowitego cholesterolu, trójglicerydów, fosfolipidów i całkowitych lipidów.
2. Popraw odporność – stwierdzono, że ekstrakt z liści tulasi ma potencjał immunoterapeutyczny u ssaków.
Naukowcy podali, że „surowy wodny roztwór O. sanctum (liść) zawiera pewne substancje biologicznie czynne, które mają charakter antybakteryjny i immunomodulujący.
3. Uwolnij stres i niepokój – składniki ekstraktu z liści tulasi, w szczególności ocimaryna i ocimumozydy A i B, mają działanie antystresowe.
W teście przeprowadzonym na ludziach stwierdzono, że ekstrakt roślinny może pomóc złagodzić niezróżnicowane zaburzenie lękowe.
4. Popraw zdrowie zębów – stosowanie herbaty tulsi do płukania jamy ustnej może być korzystne dla zdrowia zębów.
Jedno z badań wykazało, że ziołowy płyn do płukania jamy ustnej sporządzony z naturalnych roślin, takich jak neem (Azadirachta indica), olejek koniczynowy, tulsi i inne, był w stanie stłumić bakterie jamy ustnej, takie jak Actinomyces sp., E. nodatum, P. intermedia i tym podobne.
5. Poprawa funkcji poznawczych – jedno z badań wykazało, że szczury z demencją wywołaną poprawiły zdolności poznawcze po podaniu ekstraktu z liści tulasi.
6. Promuj zdrowie wątroby – Tulsi może mieć działanie hepatoprotekcyjne i stwierdzono u szczurów, że pomaga chronić przed wywołanym uszkodzeniem wątroby.
7. Chroni przed różnymi rodzajami infekcji – mówi się, że Tulsi pomaga złagodzić różne infekcje bakteryjne, takie jak zakażenie dróg moczowych, infekcje skóry wywołane przez Staphylococcus aureus i inne bakterie oraz infekcje dróg oddechowych, takie jak zapalenie płuc.
8. Uśmierz ból – popijanie herbaty tulsi może pomóc Ci skorzystać z jej właściwości przeciwgorączkowych, przeciwzapalnych i przeciwbólowych. Jedno z badań sugeruje, że może to być potencjalna alternatywa dla niesteroidowych leków przeciwzapalnych (NLPZ).
