Strona głównaZdrowieNigdy nie ignoruj tych 6 znaków nierównowagi hormonalnej

Nigdy nie ignoruj tych 6 znaków nierównowagi hormonalnej

Panie, czy kiedykolwiek czułyście niekontrolowane emocje, gniew i sfrustrowanie, ale bez konkretnego powodu? W tym przypadku brak równowagi hormonalnej jest zdecydowanie głównym powodem. Hormony odgrywają istotną rolę w ogólnym zdrowiu kobiet, ponieważ wpływają na nastrój, owulację i płodność.

Co może powodować nierównowagę hormonalną?

Wahania hormonalne można postrzegać jako normalny proces zachodzący naturalnie w okresie dojrzewania, w okresie okołomenopauzalnym i menopauzie. Jednak te fluktuacje mogą zakłócać chemię organizmu.

Inne czynniki, takie jak cykl menstruacyjny, ciąża, pigułki antykoncepcyjne, niewłaściwe nawyki stylu życia i stres mogą powodować nierównowagę hormonalną.

Choroba ta dotyczy nie tylko osób z zaburzeniami równowagi hormonalnej, ale także ludzi wokół nich. Na przykład gwałtowne zmiany nastroju mogą wpływać na sposób, w jaki kobieta traktuje ludzi wokół niej.

Dlatego niezwykle ważne jest zdiagnozowanie tego stanu na czas, ponieważ może poważnie wpłynąć na jakość życia.

W celu prawidłowej diagnozy należy najpierw poznać oznaki nierównowagi hormonalnej.

6 znaków nierównowagi hormonalnej

1. Stały przyrost masy ciała

Chociaż ćwiczysz regularnie, nie widzisz satysfakcjonujących rezultatów. Tak więc, jeśli przybędzie na wadze niezależnie od wysiłków, może to być ważnym objawem nierównowagi hormonalnej.

W normalnych warunkach metabolizm decyduje o procesie odchudzania, ale w przypadku nierównowagi hormonalnej zdolność organizmu do spalania kalorii jest zmniejszona i staje się odporny na odchudzanie.

Ponadto tłuszcz zwykle gromadzi się w okolicy brzucha i trudno będzie stracić brzuch. Może to być spowodowane próbą utrzymania przez organizm kortyzolu i estrogenu.

2. Ciągły głód

Kiedy cierpisz na nierównowagę hormonalną, nie tylko przybierasz na wadze, ale ciągle pragniesz jedzenia, zwłaszcza cukru. Nawet po posiłku trudno będzie trzymać ręce z dala od jedzenia.

Wynika to ze zwiększonego poziomu greliny, hormonu odpowiedzialnego za stymulację apetytu.

3. Utrata libido

Hormonalna nierównowaga może prowadzić do obniżenia popędu płciowego i pomimo inicjacji partnera możesz nie mieć popędu. Wynika to z nienormalnego poziomu kortyzolu, estrogenu, testosteronu i tarczycy, najważniejszych hormonów w ciele kobiety na libido.

Nie tylko hormony te mogą wpływać na pożądanie seksualne, ale także powodować suchość pochwy, przez co stosunek płciowy jest bolesny i niewygodny.

4. Huśtawki nastroju

Regularne wahania nastroju są ważnymi wskaźnikami nierównowagi hormonalnej. W pewnym momencie jesteś szczęśliwy, a potem znikąd czujesz smutek. Możesz też łatwo się wkurzyć i irytować, nawet w przypadku drobiazgów.

Niestety może to powodować, że ludzie cię unikają i może prowadzić do depresji.

Jeśli chodzi o kobiety ze zrównoważonymi hormonami, te zmiany nastroju mogą wynikać z cyklu miesiączkowego, ale nie będą one wyjątkowo wysokie. Będą one jednak szczególnie podkreślane na etapie menopauzy.

Progesteron to tak zwany szczęśliwy hormon, który spada szybciej, a estrogen prowadzi do menopauzy.

5. Bezsenność

Trudności ze snem to częsty problem kobiet cierpiących na zaburzenia równowagi hormonalnej. Jest to szczególnie widoczne podczas menopauzy i po niej, szczególnie w okresie od 2 do 4 rano

Niski poziom estrogenu i progesteronu oraz wysoki poziom kortyzolu bezpośrednio wpływają na jakość snu. Ponadto ten poziom hormonów może powodować nocne poty.

6. Zmęczenie

Możesz nie zdawać sobie sprawy, że masz problemy z hormonami, jeśli doświadczasz ciągłego zmęczenia. Ale oprócz innych znaków jest to ważny wskaźnik tego stanu.

To uczucie zmęczenia jest wynikiem wysokiego poziomu kortyzolu, hormonu odpowiedzialnego za odczuwany stres. Ciągły stres może podnieść poziom kortyzolu, przez co przez większość czasu odczuwasz zmęczenie. Jest to również wynikiem niskiej jakości snu z powodu fluktuacji hormonalnych.

Jeśli wystąpią większość z tych objawów nierównowagi hormonalnej, koniecznie skonsultuj się z lekarzem w celu uzyskania specjalistycznej diagnozy i leczenia.

Zobacz Też: