Zespół napięcia przedmiesiączkowego ( PMS ) to grupa zmian, które zachodzą przed miesięcznym okresem kobiety. Dowiedz się, co jest normalne, a co nie.
Zrozumienie PMS
PMS (zespół napięcia przedmiesiączkowego) to stan, który wpływa na emocje kobiety, zdrowie fizyczne i zachowanie podczas pewnych dni cyklu miesiączkowego, zazwyczaj tuż przed miesiączką.
PMS jest bardzo częstym stanem. Objawy te dotyczą 85 procent kobiet w okresie menstruacji. Objawy PMS rozpoczynają się od 5 do 11 dni przed menstruacją i zwykle ustępują po rozpoczęciu miesiączki. Przyczyna PMS jest nieznana.
Jednak wielu badaczy uważa, że jest to związane ze zmianą zarówno hormonów płciowych, jak i poziomu serotoniny na początku cyklu menstruacyjnego.
Poziom estrogenu i progesteronu zwiększa się w określonych porach miesiąca. Wzrost tych hormonów może powodować wahania nastroju, niepokój i drażliwość. Steroidy jajników również modulują aktywność w częściach mózgu związanych z objawami przedmiesiączkowymi.
Poziom serotoniny wpływa na nastrój. Serotonina jest substancją chemiczną w twoim mózgu i jelitach, która wpływa na twoje nastroje, emocje i myśli.
Czynniki ryzyka dla zespołu napięcia przedmiesiączkowego to:
- historia depresji lub zaburzeń nastroju, takich jak depresja poporodowa lub zaburzenie dwubiegunowe
- historia rodzinna PMS
- rodzinna historia depresji
- przemoc w rodzinie
- nadużywanie substancji
- uraz fizyczny
- uraz emocjonalny
Warunki towarzyszące obejmują:
- bolesne miesiączkowanie
- ciężkie zaburzenie depresyjne
- sezonowe zaburzenia afektywne
- uogólnione zaburzenie lękowe
- schizofrenia
Objawy PMS
Cykl menstruacyjny kobiety trwa średnio 28 dni.
Owulacja, okres, w którym jajo jest uwalniane z jajników występuje w 14 dniu cyklu. Miesiączka lub krwawienie występują w 28 dniu cyklu. Objawy PMS mogą rozpocząć się około 14 dnia i trwać do siedmiu dni po rozpoczęciu miesiączki.
Objawy PMS są zwykle łagodne lub umiarkowane. Prawie 80 procent kobiet zgłasza jeden lub więcej symptomów, które nie wpływają istotnie na codzienne funkcjonowanie, według czasopisma American Family Physician.
Dwadzieścia do 32 procent kobiet zgłasza umiarkowane do ciężkich objawów, które wpływają na niektóre aspekty życia. Trzy do ośmiu procent raportuje PMDD . Nasilenie objawów może się różnić w zależności od osoby i miesiąca.
Objawy PMS obejmują:
- wzdęcia brzucha
- ból brzucha
- ból piersi
- trądzik
- pragnienia żywności, szczególnie słodyczy
- zaparcia
- biegunka
- bóle głowy
- wrażliwość na światło lub dźwięk
- zmęczenie
- drażliwość
- zmiany w schematach snu
- niepokój
- depresja
- smutek
- wybuchy emocjonalne
Kiedy iść do lekarza?
Należy skontaktować się z lekarzem, jeśli ból fizyczny, wahania nastroju i inne objawy zaczynają wpływać na codzienne życie lub jeśli objawy nie ustępują.
Diagnoza jest wykonywana, gdy masz więcej niż jeden nawracający objaw w odpowiednim czasie, który jest wystarczająco poważny, aby spowodować upośledzenie i jest nieobecny między miesiączkami, a owulacją. Twój lekarz musi również wykluczyć inne przyczyny, takie jak:
- niedokrwistość
- endometrioza
- choroba tarczycy
- zespół jelita drażliwego (IBS)
- zespół chronicznego zmęczenia
- choroby reumatologiczne
Twój lekarz może zapytać o historię depresji lub zaburzeń nastroju w twojej rodzinie, aby ustalić, czy twoje objawy są wynikiem PMS czy innej choroby. Niektóre stany, takie jak IBS, niedoczynność tarczycy i ciąża mają objawy podobne do PMS.
Lekarz może wykonać badanie hormonalne tarczycy, aby upewnić się, że tarczyca działa prawidłowo, test ciążowy i ewentualnie badanie miednicy, aby sprawdzić ewentualne problemy ginekologiczne.
Prowadzenie dziennika swoich objawów jest kolejnym sposobem na ustalenie, czy masz PMS. Korzystaj z kalendarza, aby co miesiąc monitorować objawy i miesiączkę. Jeśli objawy pojawiają się mniej więcej w tym samym czasie każdego miesiąca, prawdopodobną przyczyną jest PMS.
Łagodzenie objawów PMS
Nie można wyleczyć PMS, ale można podjąć kroki w celu złagodzenia objawów. Jeśli masz łagodną lub umiarkowaną postać zespołu napięcia przedmiesiączkowego opcje leczenia obejmują:
- picie dużej ilości płynów w celu złagodzenia wzdęć brzucha
- jedzenie zrównoważonej diety w celu poprawy ogólnego poziomu zdrowia i poziomu energii, co oznacza spożywanie dużej ilości owoców i warzyw oraz zmniejszanie spożycia cukru, soli, kofeiny i alkoholu
- przyjmowanie suplementów, takich jak kwas foliowy, witamina B-6 , wapń i magnez w celu zmniejszenia skurczów i zmian nastroju
- przyjmowanie witaminy D w celu złagodzenia objawów
- spać co najmniej osiem godzin na dobę, aby zmniejszyć zmęczenie
- ćwiczenia zmniejszające wzdęcia i poprawiające zdrowie psychiczne
- zmniejszenie stresu, na przykład poprzez ćwiczenia i czytanie
- przejście do kognitywnej terapii behawioralnej, która okazała się skuteczna
Możesz brać leki przeciwbólowe, takie jak ibuprofen lub aspiryna, aby złagodzić bóle mięśni, bóle głowy i skurcze żołądka. Możesz także wypróbować środek moczopędny, aby powstrzymać wzdęcia i przyrost masy wody. Przyjmuj leki i suplementy tylko zgodnie z zaleceniami lekarza i po rozmowie z lekarzem.
Ciężkie PMS: przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne
Ciężkie objawy PMS występują rzadko. Niewielki odsetek kobiet z ciężkimi objawami ma przedmiesiączkowe zaburzenie dysforyczne (PMDD). PMDD dotyka od 3 do 8 procent kobiet.
Objawy PMDD mogą obejmować:
- depresja
- myśli o samobójstwie
- atak paniki
- skrajny niepokój
- gniew z silnymi wahaniami nastroju
- brak zainteresowania codziennymi czynnościami
- bezsenność
- kłopotliwe myślenie lub skupienie
- upijanie się
- bolesne skurcze
- wzdęcia
Objawy PMDD mogą wystąpić z powodu zmian w poziomie estrogenu i progesteronu. Istnieje również związek między niskim poziomem serotoniny, a PMDD.
Twój lekarz może wykonać następujące czynności, aby wykluczyć inne problemy medyczne:
- egzamin fizyczny
- egzamin ginekologiczny
- pełna morfologia krwi
- test czynności wątroby
Może również zalecić ocenę psychiatryczną. Osobista lub rodzinna historia depresji, nadużywania substancji odurzających, traumy lub stres może wywoływać lub nasilać objawy PMDD.
Leczenie PMDD jest różne. Twój lekarz może zalecić:
- codzienne ćwiczenia
- suplementy witaminowe, takie jak wapń, magnez i witamina B-6
- dieta bez kofeiny
- doradztwo indywidualne lub grupowe
- klasy zarządzania stresem
- drospirenon i etynyloestradiol (Yaz), jedyna tabletka antykoncepcyjna zatwierdzona w leczeniu objawów PMDD
Jeśli objawy PMDD nadal nie ulegną poprawie, lekarz może podać lek przeciwdepresyjny z selektywnym inhibitorem wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI). Ten lek zwiększa poziom serotoniny w twoim mózgu i ma wiele ról w regulacji chemii mózgu, które nie są ograniczone do depresji.
Twój lekarz może również zaproponować terapię poznawczo-behawioralną, która jest formą poradnictwa, która pomoże ci zrozumieć twoje myśli i uczucia i odpowiednio zmienić twoje zachowanie.
Nie można zapobiec PMS ani PMDD, ale leczenie opisane powyżej może pomóc w zmniejszeniu ciężkości i czasu trwania objawów.
Perspektywy długoterminowe
Objawy PMS i PMDD mogą się powtarzać, ale zwykle ustępują po rozpoczęciu miesiączki. Zdrowy tryb życia i kompleksowy plan leczenia mogą zmniejszyć lub wyeliminować objawy u większości kobiet.