Szkodliwe działanie cukru staje się coraz bardziej widoczne. W rezultacie ludzie zwracają się do naturalnych alternatyw. Słodzik, który stał się bardzo popularny w ostatnich latach, to cukier kokosowy.
Cukier ten pochodzi z palmy kokosowej i jest reklamowany jako bardziej odżywczy i ma mniejszy wskaźnik glikemiczny od zwykłego cukru.
Ten artykuł oddziela fakty od fikcji, aby ustalić czy cukier kokosowy jest naprawdę zdrową alternatywą dla cukru.
Co to jest cukier kokosowy i jak się go wytwarza?
Cukier kokosowy nazywany jest także cukrem z palmy kokosowej. Jest to naturalny cukier wytwarzany z soku z palmy kokosowej, który jest słodkim krążącym płynem w środku kwiatostanu orzecha kokosowego. Często mylony jest z cukrem palmowym, który jest podobny, ale wykonany z innego rodzaju palmy.
Cukier kokosowy wytwarzany jest w naturalnym 2-etapowym procesie:
- W kwiatostanie palmy kokosowej dokonuje się cięcia, a płynny sok zbiera się w pojemnikach.
- Sok umieszcza się nad źródłem ciepła, aż większość wody odparuje.
Końcowy produkt jest brązowy i granulowany. Jego kolor jest podobny do koloru cukru surowego, ale rozmiar cząstek jest zwykle mniejszy lub bardziej zmienny.
Czy jest bardziej pożywny?
Zwykły cukier stołowy i syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy nie zawierają żadnych istotnych składników odżywczych i dlatego dostarczają „puste” kalorie.
Jednak cukier kokosowy zatrzymuje dość dużo składników odżywczych znajdujących się w palmie kokosowej.
Najbardziej godne uwagi są minerały: żelazo, cynk, wapń i potas, a także niektóre krótkołańcuchowe kwasy tłuszczowe, takie jak polifenole i przeciwutleniacze.
Zawiera błonnik zwany inuliną, który może spowolnić wchłanianie glukozy i wyjaśnić, dlaczego cukier kokosowy ma niższy indeks glikemiczny niż zwykły cukier stołowy.
Cukier kokosowy ma bardzo wysoką kaloryczność (podobnie jak zwykły cukier) i musielibyście go zjeść w niedorzecznej ilości, aby zaspokoić zapotrzebowanie na powyższe składniki odżywcze.
Może mieć niższy indeks glikemiczny
Indeks glikemiczny (GI) jest miarą tego, jak szybko żywność podnosi poziom cukru we krwi.
Glukoza ma GI równy 100. Dla porównania, pokarmy o GI wynoszącym 50 podnoszą poziom cukru we krwi o połowę mniej niż czysta glukoza.
Cukier stołowy ma GI około 60, natomiast cukier kokosowy ma GI wynoszące 54.
Chociaż jego zawartość inuliny prawdopodobnie nieco spowalnia absorpcję cukru, nie jest jasne czy ta niewielka różnica w GI ma jakiekolwiek znaczenie dla zdrowia.
Czy zawiera fruktozę?
Cukier jest niezdrowy, ponieważ powoduje znaczny wzrost poziomu cukru we krwi. Jest także ubogi w składniki odżywcze, praktycznie nie zawiera witamin ani minerałów, ale to tylko wierzchołek góry lodowej.
Innym możliwym powodem, dla którego cukier jest tak niezdrowy jest jego wysoka zawartość fruktozy.
Chociaż nie wszyscy naukowcy są przekonani, że fruktoza stanowi poważny problem u zdrowych ludzi, większość zgadza się, że nadmierna fruktoza może sprzyjać zespołowi metabolicznemu u osób otyłych.
Zwykły cukier stołowy (sacharoza) to 50% fruktozy i 50% glukozy, podczas gdy syrop kukurydziany o wysokiej zawartości fruktozy to w przybliżeniu 55% fruktozy i 45% glukozy.
Pomimo częstych twierdzeń, że cukier kokosowy jest faktycznie pozbawiony fruktozy jest on wytwarzany z 70-80% sacharozy, która jest pół-fruktozą.
Z tego powodu cukier kokosowy dostarcza prawie taką samą ilość fruktozy jak zwykły cukier, gram na gram.
Spożywane w nadmiarze cukry mogą powodować różnego rodzaju problemy, takie jak zespół metaboliczny, otyłość, cukrzyca i choroby serca.
Chociaż cukier kokosowy ma nieco lepszy profil odżywczy niż cukier stołowy, jego skutki zdrowotne powinny być w dużej mierze podobne.
Używaj cukru kokosowego z umiarem, tak jak używałbyś zwykłego cukru stołowego.
Cukier kokosowy podsumowanie
Pod koniec dnia cukier kokosowy nie jest cudownym jedzeniem. Jest bardzo podobny do zwykłego cukru stołowego, chociaż nie jest tak przetworzony i zawiera niewielkie ilości składników odżywczych. Jeśli zamierzasz używać cukru kokosowego, używaj go z rozwagą.
Cukier kokosowy należy do tej samej grupy, co większość alternatyw cukru.