Ostropest plamisty to wysokie ziele, które rośnie w różnych zakątkach globu, w tym w Europie Południowej i Zachodniej, Ameryce Południowej i wschodnich Stanach Zjednoczonych.
Charakteryzuje się on dużymi purpurowymi kwiatami i małymi twardymi, podobnymi do nasion owocami (nazywanymi niełupkami), które są źródłem właściwości leczniczych.
W rzeczywistości wysuszone nasiona zawierają około 1-4% mieszaniny flawonoidów, sylimaryny. To właśnie te nasiona są używane do tworzenia skoncentrowanego wyciągu z sylimaryny, który ma wyższy procent 65-80% flawonolignanów, flawonoidów, kwasów tłuszczowych i innych naturalnych związków roślinnych, które mają różny wpływ regulacyjny na nasz metabolizm.
Najważniejszym z tych różnych związków wydaje się być sylibinina, odkryta w 1959 r. i oznaczona jako główny składnik aktywny w sylimarynie.
Ostropest plamisty – Korzyści zdrowotne
Korzyści ze stosowania sylimaryny od dawna są wykorzystywane u osób z zaburzeniami wątroby, w rzeczywistości często jest uważany za złoty standard leku w leczeniu problemów z wątrobą, a ostropest jest od dawna tradycyjną ziołową alternatywą dla tej populacji. Badania wskazują, że sylimaryna zapewnia zarówno przeciwutleniacze jak i chemoprotekcyjne działanie na wątrobę.
Jednak jego zalety zostały rozszerzone dzięki badaniom nad jego zastosowaniem w leczeniu serca, układu nerwowego i nerek.
Ostropest plamisty jest antyutleniaczem?
Warto opisać, dlaczego antyoksydanty są tak ważne. Jesteśmy zależni od tlenu, aby przetrwać. Jednak produktem ubocznym użycia tlenu do metabolizmu jest tworzenie reaktywnych form tlenu (ROS) lub wolnych rodników, których używamy do sygnalizacji komórkowej i homeostazy.
ROS obejmuje nadtlenki i rodnik hydroksylowy, które wszystkie mają negatywny wpływ na nasz organizm jako czynniki ułatwiające uszkodzenia oksydacyjne, starzenie się i choroby związane z wiekiem.
Oczywiście, aby przetrwać, opracowaliśmy specyficzne mechanizmy ochronne, aby radzić sobie z ROS i zapobiegać stresowi oksydacyjnemu, pomaga w tym obecność naturalnych antyoksydantów w organizmach, które umożliwiają działanie tych mechanizmów.
Sylimaryna w różny sposób przyczynia się do ochrony przed utlenianiem.
Obejmują one:
✓ Bezpośrednie usuwanie wolnych rodników ze środowiska komórkowego
✓ Poprzez hamowanie enzymów, które umożliwiają tworzenie wolnych rodników
✓ Utrzymując łańcuch transportu elektronów w warunkach stresowych
✓ Poprzez aktywację enzymów antyoksydacyjnych
Ostropest plamisty, a wątroba
Jak wspomniano wcześniej, historycznie kluczowym celem suplementacji było zmniejszenie chorób wątroby. W rzeczywistości w Europie sylimaryny używa się do zarządzania wpływem różnych toksyn, które powodują uszkodzenie wątroby. Należą do nich alkohol, środki do chemioterapii i paracetamol.
W badaniach klinicznych wykazano, że stosowanie sylimaryny ułatwia ochronę przed uszkodzeniem wątroby , a jedną z podstawowych cech sylimaryny są jej funkcje antyoksydacyjne.
Jednak nie jest to jedyna korzyść. Inną kluczową zidentyfikowaną funkcją jest zmniejszenie specyficznych enzymów wątrobowych, które biorą udział w uszkodzeniu komórek wątroby.
Dodatkowo ma dodatkowy wpływ na zdolność regeneracji wątroby, pomaga w tworzeniu nowych komórek wątroby i zapewnia dalszą ochronę komórkową poprzez stabilizację błon komórek wątroby, aby zapobiec przenikaniu toksyn do komórek.
Ostropest plamisty – Funkcja endokrynologiczna
Zarówno badania na zwierzętach, jak i na ludziach wykazały, że sylimaryna zapewnia ochronę trzustki przed cukrzycą.
W badaniach na ludziach z alkoholową marskością wątroby i cukrzycą insulinozależną, ekstrakt z ostropestu plamistego wykazał znaczące zmniejszenie średniego dziennego stężenia glukozy we krwi, cukru we krwi na czczo, utraty glukozy w moczu oraz zapotrzebowania na insulinę w ciągu 6 miesięcy.
Ostropest plamisty – Układ odpornościowy
Kolejną zaletą ostropestu jest działanie sylibininy na nasz układ odpornościowy, a zatem jej zdolność do walki z infekcją i stanem zapalnym.
Na przykład u osób z alkoholową marskością wątroby, wiele składników układu odpornościowego jest zwiększonych, gdy stosuje się sylimarynę. Sylimaryna indukuje również znaczne zmniejszenie limfocytotoksyczności, co wskazuje na lepsze zdrowie komórek limfatycznych i bardziej skuteczną odpowiedź układu odpornościowego.
Ostropest plamisty – Bezpieczeństwo i efekty uboczne
Badania obejmujące kilka tysięcy osób nie były w stanie wykazać żadnych znaczących przestróg lub skutków ubocznych przy spożywaniu ostropestu plamistego. W rzeczywistości częstość występowania działań niepożądanych jest niewielka i zazwyczaj ogranicza się do łagodnego rozstroju żołądka.
Ostropest plamisty – Dawkowanie
W literaturze opisano zakres dawek od 280 do 800 mg sylimaryny dziennie, a średnie stężenie sylimaryny w ekstrakcie z ostropestu plamistego opisano w zakresie 70-80%.
Niektóre badania opisują dawkę 100 mg sylimaryny trzy razy dziennie, ponieważ wchłanianie suplementów jest uważane za optymalne w tym zakresie.
